پستانك اونت چيست و چه كاربردي دارد ؟

عادت مكيدن پستانك اونت در ادبيات با تغييرات انسداد دندان همراه است و مي تواند يك عامل مستعد كننده براي ساير عادتهاي دهاني ضعيف در كودكان باشد. پستانك هاي ارتودنسي با هدف كاهش اين مضرات ناشي از نوع معمولي پستانك ها در بازار معرفي شده اند. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع ضعف عادي دهان و ناهنجاريهاي دهاني پس از استفاده از پستانكهاي ارتودنسي در كودكان داراي دندانپزشكي اوليه بود.
مواد و روش ها

نمونه اي از 198 كودك پيش دبستاني ، 5 تا 5 ساله ، (96 مرد و 102 زن) كه به طور انحصاري از پستانك ارتودنسي استفاده كرده بودند ، به منظور ارزيابي سطح عادات ضعيف دهان و عدم حضور / حضور مال اكلوژن دندان قرار گرفتند. ابتدا والدين / سرپرستان قانوني فرزندان پرسشنامه معتبري داده مي شدند ، سپس كودكان در كلينيك دندانپزشكي معاينه مي شدند.
نتايج

اكثر كودكان (79.79٪) در 3 ماه اول زندگي استفاده از پستانك ارتودنسي را شروع كرده بودند و 49/43 درصد از آنها در مدت زمان 2 سال به استفاده از آن ادامه دادند. درصد ثبت شده براي كساني كه از آن در طول خواب استفاده كرده بودند ، 39/89 درصد بود. تنفس دهان در طول شب براي 36/4 درصد از كودكان گزارش شده است. بلع رانش زبان 16/16 درصد از نمونه را تحت تأثير قرار داده است. 5.56٪ از داده ها حاكي از وجود عادت به انگشت پا / انگشت شست. درصد مورد توجه در كودكان مبتلا به گازگرفتگي لب ، كاهش زاويه بين دندان هنگام استراحت و كساني كه دچار نيش مي شوند به ترتيب 5.56 ، 6/123 و 15.15 درصد بود. رگرسيون سهم معني داري بين شروع اوليه استفاده از پستانك ارتودنسي با شيوع انگشت پا / انگشت شست (OR 0.13 ، 95 C CI 0.04-0.47 ، P = 0.0004) نشان داد.

اين همچنين افزايش قابل توجهي از شيوع مال اكلوژن در بين جنسيت زن (OR 2.74 ، 95 C CI 1.42-5.31) ، و همچنين كساني كه به طور انحصاري با شير مادر تغذيه نشده اند گزارش شده است (يا 2.26 ، 95٪ CI 1.17-4.37).
نتيجه گيري

پستانك انگشتي فيليپس اونت ارتودنسي به رشد عادات ضعيف دهان منجر نمي شود ، حتي اگر براي كودك به مدت دو سال در كودك استفاده شود. كودكاني كه بين 0 تا 3 ماه از پستانك ارتودنسي استفاده مي كنند ، كمتر احتمال دارد كه عادت به انگشت پا / انگشت شست داشته باشند. به نظر مي رسد استفاده از پستانك ارتودنسي با شيوع مال اكلوژن در دندانپزشكي اوليه ارتباط ندارد ، متفاوت از آنچه كه در ادبيات در مورد نوع معمولي پستانك گفته شده است.

زمينه

استفاده از پستانك انگشتي اونت در طول سال اول زندگي پذيرفته مي شود ، زيرا خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهاني نوزاد را كاهش مي دهد ، به دليل تأثير آن بر كنترل خودمختار و قلبي عروقي. علاوه بر اين ، مي تواند به آرامش كودكان و بهبود روانشناختي وي كمك كند [1]. همچنين ساير عادتهاي غير مغذي مانند انگشت شستن يا انگشت شستن غالباً توسط نوزادان / كودكان براي آرام كردن و آسايش خود استفاده مي شود ، زيرا مكيدن يك غريزه طبيعي براي كودك است و اولين فعاليت هماهنگ ماهيچه اي كودك است [1]. با اين حال ، از ديدگاه توسعه جرثقيل صورت ، استفاده از پستانك معمولي براي مدت زمان طولاني (بيش از 2 سال) [2] و با فركانس بالا ("استفاده روزانه" ، همانطور كه اخيراً توسط لينگ و همكاران بيان شده است) [1] ) با برخي از تغييرات انسداد مانند نيش باز قدامي و ضربدري خلفي همراه بوده است [3،4،5].

به همين دليل ، پستانك هاي به اصطلاح ارتودنسي وارد بازار شده اند كه با استفاده از نوك پستان مسطح براي شبيه سازي آناتومي نوك سينه مادران ، حفظ فشار لازم زبان روي طاق پالاتال و به دست آوردن مهر و موم قابل قبول تر ، طراحي شده اند. توسعه فيزيولوژيكي آن و كاهش عوارض جانبي مربوط به استفاده از پستانك هاي معمولي [6،7،8،9]. در حقيقت ، استفاده از چنين دستگاه هاي پستانك براي تكرار الگوهاي انقباض عضله ، موقعيت زبان و تنفس بيني مانند مواردي كه در دوران شيردهي اتفاق مي افتد افزايش مي يابد ، به اين ترتيب در رشد و پيشرفت صورت و انسداد دخالت نمي كنند [10].

عادت مكيدن پستانك اونت در ادبيات با تغييرات انسداد دندان همراه است و مي تواند يك عامل مستعد كننده براي ساير عادتهاي دهاني ضعيف در كودكان باشد. پستانك هاي ارتودنسي با هدف كاهش اين مضرات ناشي از نوع معمولي پستانك ها در بازار معرفي شده اند. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع ضعف عادي دهان و ناهنجاريهاي دهاني پس از استفاده از پستانكهاي ارتودنسي در كودكان داراي دندانپزشكي اوليه بود.
مواد و روش ها

نمونه اي از 198 كودك پيش دبستاني ، 5 تا 5 ساله ، (96 مرد و 102 زن) كه به طور انحصاري از پستانك ارتودنسي استفاده كرده بودند ، به منظور ارزيابي سطح عادات ضعيف دهان و عدم حضور / حضور مال اكلوژن دندان قرار گرفتند. ابتدا والدين / سرپرستان قانوني فرزندان پرسشنامه معتبري داده مي شدند ، سپس كودكان در كلينيك دندانپزشكي معاينه مي شدند.
نتايج

اكثر كودكان (79.79٪) در 3 ماه اول زندگي استفاده از پستانك ارتودنسي را شروع كرده بودند و 49/43 درصد از آنها در مدت زمان 2 سال به استفاده از آن ادامه دادند. درصد ثبت شده براي كساني كه از آن در طول خواب استفاده كرده بودند ، 39/89 درصد بود. تنفس دهان در طول شب براي 36/4 درصد از كودكان گزارش شده است. بلع رانش زبان 16/16 درصد از نمونه را تحت تأثير قرار داده است. 5.56٪ از داده ها حاكي از وجود عادت به انگشت پا / انگشت شست. درصد مورد توجه در كودكان مبتلا به گازگرفتگي لب ، كاهش زاويه بين دندان هنگام استراحت و كساني كه دچار نيش مي شوند به ترتيب 5.56 ، 6/123 و 15.15 درصد بود. رگرسيون سهم معني داري بين شروع اوليه استفاده از پستانك ارتودنسي با شيوع انگشت پا / انگشت شست (OR 0.13 ، 95 C CI 0.04-0.47 ، P = 0.0004) نشان داد.

اين همچنين افزايش قابل توجهي از شيوع مال اكلوژن در بين جنسيت زن (OR 2.74 ، 95 C CI 1.42-5.31) ، و همچنين كساني كه به طور انحصاري با شير مادر تغذيه نشده اند گزارش شده است (يا 2.26 ، 95٪ CI 1.17-4.37).
نتيجه گيري

پستانك انگشتي فيليپس اونت ارتودنسي به رشد عادات ضعيف دهان منجر نمي شود ، حتي اگر براي كودك به مدت دو سال در كودك استفاده شود. كودكاني كه بين 0 تا 3 ماه از پستانك ارتودنسي استفاده مي كنند ، كمتر احتمال دارد كه عادت به انگشت پا / انگشت شست داشته باشند. به نظر مي رسد استفاده از پستانك ارتودنسي با شيوع مال اكلوژن در دندانپزشكي اوليه ارتباط ندارد ، متفاوت از آنچه كه در ادبيات در مورد نوع معمولي پستانك گفته شده است.

زمينه

استفاده از پستانك انگشتي اونت در طول سال اول زندگي پذيرفته مي شود ، زيرا خطر ابتلا به سندرم مرگ ناگهاني نوزاد را كاهش مي دهد ، به دليل تأثير آن بر كنترل خودمختار و قلبي عروقي. علاوه بر اين ، مي تواند به آرامش كودكان و بهبود روانشناختي وي كمك كند [1]. همچنين ساير عادتهاي غير مغذي مانند انگشت شستن يا انگشت شستن غالباً توسط نوزادان / كودكان براي آرام كردن و آسايش خود استفاده مي شود ، زيرا مكيدن يك غريزه طبيعي براي كودك است و اولين فعاليت هماهنگ ماهيچه اي كودك است [1]. با اين حال ، از ديدگاه توسعه جرثقيل صورت ، استفاده از پستانك معمولي براي مدت زمان طولاني (بيش از 2 سال) [2] و با فركانس بالا ("استفاده روزانه" ، همانطور كه اخيراً توسط لينگ و همكاران بيان شده است) [1] ) با برخي از تغييرات انسداد مانند نيش باز قدامي و ضربدري خلفي همراه بوده است [3،4،5].

به همين دليل ، پستانك هاي به اصطلاح ارتودنسي وارد بازار شده اند كه با استفاده از نوك پستان مسطح براي شبيه سازي آناتومي نوك سينه مادران ، حفظ فشار لازم زبان روي طاق پالاتال و به دست آوردن مهر و موم قابل قبول تر ، طراحي شده اند. توسعه فيزيولوژيكي آن و كاهش عوارض جانبي مربوط به استفاده از پستانك هاي معمولي [6،7،8،9]. در حقيقت ، استفاده از چنين دستگاه هاي پستانك براي تكرار الگوهاي انقباض عضله ، موقعيت زبان و تنفس بيني مانند مواردي كه در دوران شيردهي اتفاق مي افتد افزايش مي يابد ، به اين ترتيب در رشد و پيشرفت صورت و انسداد دخالت نمي كنند [10].