پستانك اونت چيست و چه كاربردي دارد ؟

در نمونه قبلي از 36 كودك پيش دبستاني با دندانپزشكي اوليه با استفاده از پستانك اونت معمولي ، نيحي و همكاران. دريافت كه 22.2٪ از آنها (8 مورد از 36 نفر) در حال استراحت تنفس دهان داشتند ، در حالي كه تنها 8.3٪ (4 كودك از 48 نفر) از پستانداران غير استفاده كننده تنفس دهان نشان دادند [2]. به گفته نيهي و همكاران. شيوع بيشتر تنفس دهان در بين دستگاه هاي پستانك از نظر كنترل ، ممكن است با تغيير وضعيت زبان در دهان همراه باشد ، كه باعث مي شود اين افراد دهان خود را باز نگه داشته و در نتيجه الگوي تنفس دهان را ايجاد مي كنند. اين توضيح ممكن است هم براي كودكاني كه از پستانك هاي معمولي و هم ارتودنسي استفاده مي كنند قابل توجيه باشد ، اگرچه به نظر مي رسد داده هاي موجود براي تأييد هرگونه ارتباط بين مكيدن پستانك و تنفس دهان كافي نيست. بنابراين ، مي توان نتيجه گرفت كه مكيدن پستانك به شدت با الگوي تنفس در طول شب ارتباط ندارد.

نتيجه اين مطالعه مشاهده اي نشان مي دهد كه پرستش زبان 16/16 درصد از نمونه (32 كودك از 198 سال) را تحت تأثير قرار داده است و با شروع مكيدن پستانك يا مدت زمان آن هيچ وابستگي مهمي ايجاد نمي شود. در نمونه اي كه توسط Nihi و همكاران آناليز شده است ، پرستو رانش زبان در 8/27٪ (10 مورد از 36 فرد) ، درصد بالاتر از مطالعه حاضر (16.16٪ ، 32 كودك از 198 سال) مشاهده شد [2]. نيحي و همكاران بلع محوري زبان را با يك عادت طولاني مكيدن پستانك ، كه به تأخير بلوغ رفلكس بلع است ، مرتبط كنيد. داده هاي حاضر حاكي از آن است كه يك ساختار نوك پستان نازك پستانك ارتودنسي مي تواند براي كاهش بروز بلع محوري زبان مفيد باشد ، همانطور كه قبلاً نيز فرض شده است [13]. با توجه به عادات دهاني ضعيف ، 5/56 درصد از نمونه حاضر (11 كودك از 198 سال) انگشت انگشت پا / انگشت شست را گزارش كرده اند ، اما هيچ ارتباطي بين شيردهي و شيردهي / انگشت شست وجود ندارد. علاوه بر اين ، كودكاني كه خيلي زود از پستانك اونت ۶ تا ۱۸ ماه استفاده كردند - بين 0 تا 3 ماه زندگي - خطر ابتلا به عادت به انگشت پا / انگشت شست را نسبت به كودكاني كه بعد از 4 ماه شروع مي كنند نشان دادند (يا 0.13/0 ، 95٪ CI 0.04– 0.47 ، p = 0.0004) (جدول 3). اين نتيجه با توصيه هر دو انجمن دندانپزشكي كانادايي و آمريكايي قابل قبول است و پيشنهاد مي كند پستانك ها از مكيدن انگشت و انگشت شست استفاده كنند ، زيرا كنترل والدين براي والدين راحت تر است ، زيرا راحت تر كودك را از بين مي بريد. عادت از پستانك ، از يك انگشت شست است [25 ، 26].
خريد پستانك اونت بالاي ۱۸ ماه
به نظر مي رسد اين يافته با آنچه كه عموماً براي پستانك هاي معمولي مورد اعتقاد است ، مخالف است ، يعني اگر در اوايل دوره پس از زايمان ، پستانك هاي معمولي به نوزادان داده شود ، هنگامي كه آنها در حال يادگيري مكيدن از سينه هاي مادران خود هستند ، استفاده از آن ممكن است به نفع يك باشد. توسعه عادت بعد از انگشتان دست / انگشت شست [27]. در توافق با اين بيانيه ، لينگ و همكاران. از نمونه 1034 كودك آسيايي 2 تا 5 ساله گزارش شده است كه كودكاني كه روزانه از پستانك كننده هاي معمول استفاده مي كنند شانس قابل ملاحظه اي براي رشد عادت هاي انگشت پا / انگشت شست دارند [1] ، در حالي كه مطالعه حاضر اين تاييد را تأييد نمي كند. مورد پستانك هاي ارتودنسي. داده هاي حاضر مفهوم مخالف را بيان مي كند ، يعني كودكاني كه در 3 ماه اول زندگي شروع به استفاده از پستانك ارتودنسي كردند ، نسبت به كودكاني كه بعد از 4 ماه شروع كرده اند ، كمتر دچار انگشت پا / انگشت شست مي شوند (يا 0.13 ، 95 th CI 0.04– 0.47 ، p = 0.0004). لازم به ذكر است كه لينگ و همكاران. داده هاي مربوط به پستانك هاي معمولي را گزارش كنيد ، و شروع مكش پستانك را تجزيه و تحليل نكنيد ، بلكه فقط فركانس آن (استفاده "روزانه" يا استفاده "روزانه") را انجام دهيد (يا 2.136 ؛ 95٪ CI 1.11-4.10) [1]. اين عوامل توضيح رضايت بخش در مورد نتيجه گيري هاي مختلف بين دو مطالعه ارائه مي دهد. از نظر بهترين دانش نويسندگان ، هيچ اثر منتشر شده اي در رابطه بين مكيدن پستانك و انگشت پا وجود ندارد. تنها مطالعه انجام شده موردي است كه در سال 1977 گزارش شده است ، نويسنده به اين نتيجه رسيده است كه بين دو عادت رابطه معكوس وجود دارد [28] اين با نتايج به دست آمده در مطالعه حاضر كاملاً سازگار است.

بنابراين ، نتيجه گيري دشوار نيست كه كودكاني كه زود هنگام استفاده از پستانك التراسافت اونت را شروع مي كنند ، ممكن است نوعي رضايت را تجربه كنند و اين مي تواند باعث افزايش اعتياد بيشتر شود و از بروز ساير عادتهاي دهان و دندان ضعيف جلوگيري كند.
در مورد ساير عادات ضعيف دهان ، نسبت كودكاني كه عادت به گاز گرفتن لب دارند ، كاهش زبان بين قوس هاي دنداني يا نيش زدن ناخن 5.56٪ (11 كودك از 198 سال) ، 12.63٪ (25 كودك از 198 سال) و 15.15٪ بود. (به ترتيب 30 كودك از 198 سال). علاوه بر اين ، به نظر مي رسد استفاده از پستانك ارتودنسي بيش از 2 سال از دستيابي به عادتهاي دهاني ضعيف اضافي حتي اگر بيشتر از 2 سال استفاده نشود ، مطلوب نيست. درصورتيكه با جمعيت عمومي 1405 كودك پيش دبستاني بين 2 تا 7 سال سن (699 زن و 706) اين درصد ها كم و قابل قبول به نظر مي رسد.

در نمونه قبلي از 36 كودك پيش دبستاني با دندانپزشكي اوليه با استفاده از پستانك اونت معمولي ، نيحي و همكاران. دريافت كه 22.2٪ از آنها (8 مورد از 36 نفر) در حال استراحت تنفس دهان داشتند ، در حالي كه تنها 8.3٪ (4 كودك از 48 نفر) از پستانداران غير استفاده كننده تنفس دهان نشان دادند [2]. به گفته نيهي و همكاران. شيوع بيشتر تنفس دهان در بين دستگاه هاي پستانك از نظر كنترل ، ممكن است با تغيير وضعيت زبان در دهان همراه باشد ، كه باعث مي شود اين افراد دهان خود را باز نگه داشته و در نتيجه الگوي تنفس دهان را ايجاد مي كنند. اين توضيح ممكن است هم براي كودكاني كه از پستانك هاي معمولي و هم ارتودنسي استفاده مي كنند قابل توجيه باشد ، اگرچه به نظر مي رسد داده هاي موجود براي تأييد هرگونه ارتباط بين مكيدن پستانك و تنفس دهان كافي نيست. بنابراين ، مي توان نتيجه گرفت كه مكيدن پستانك به شدت با الگوي تنفس در طول شب ارتباط ندارد.

نتيجه اين مطالعه مشاهده اي نشان مي دهد كه پرستش زبان 16/16 درصد از نمونه (32 كودك از 198 سال) را تحت تأثير قرار داده است و با شروع مكيدن پستانك يا مدت زمان آن هيچ وابستگي مهمي ايجاد نمي شود. در نمونه اي كه توسط Nihi و همكاران آناليز شده است ، پرستو رانش زبان در 8/27٪ (10 مورد از 36 فرد) ، درصد بالاتر از مطالعه حاضر (16.16٪ ، 32 كودك از 198 سال) مشاهده شد [2]. نيحي و همكاران بلع محوري زبان را با يك عادت طولاني مكيدن پستانك ، كه به تأخير بلوغ رفلكس بلع است ، مرتبط كنيد. داده هاي حاضر حاكي از آن است كه يك ساختار نوك پستان نازك پستانك ارتودنسي مي تواند براي كاهش بروز بلع محوري زبان مفيد باشد ، همانطور كه قبلاً نيز فرض شده است [13]. با توجه به عادات دهاني ضعيف ، 5/56 درصد از نمونه حاضر (11 كودك از 198 سال) انگشت انگشت پا / انگشت شست را گزارش كرده اند ، اما هيچ ارتباطي بين شيردهي و شيردهي / انگشت شست وجود ندارد. علاوه بر اين ، كودكاني كه خيلي زود از پستانك اونت ۶ تا ۱۸ ماه استفاده كردند - بين 0 تا 3 ماه زندگي - خطر ابتلا به عادت به انگشت پا / انگشت شست را نسبت به كودكاني كه بعد از 4 ماه شروع مي كنند نشان دادند (يا 0.13/0 ، 95٪ CI 0.04– 0.47 ، p = 0.0004) (جدول 3). اين نتيجه با توصيه هر دو انجمن دندانپزشكي كانادايي و آمريكايي قابل قبول است و پيشنهاد مي كند پستانك ها از مكيدن انگشت و انگشت شست استفاده كنند ، زيرا كنترل والدين براي والدين راحت تر است ، زيرا راحت تر كودك را از بين مي بريد. عادت از پستانك ، از يك انگشت شست است [25 ، 26].
خريد پستانك اونت بالاي ۱۸ ماه
به نظر مي رسد اين يافته با آنچه كه عموماً براي پستانك هاي معمولي مورد اعتقاد است ، مخالف است ، يعني اگر در اوايل دوره پس از زايمان ، پستانك هاي معمولي به نوزادان داده شود ، هنگامي كه آنها در حال يادگيري مكيدن از سينه هاي مادران خود هستند ، استفاده از آن ممكن است به نفع يك باشد. توسعه عادت بعد از انگشتان دست / انگشت شست [27]. در توافق با اين بيانيه ، لينگ و همكاران. از نمونه 1034 كودك آسيايي 2 تا 5 ساله گزارش شده است كه كودكاني كه روزانه از پستانك كننده هاي معمول استفاده مي كنند شانس قابل ملاحظه اي براي رشد عادت هاي انگشت پا / انگشت شست دارند [1] ، در حالي كه مطالعه حاضر اين تاييد را تأييد نمي كند. مورد پستانك هاي ارتودنسي. داده هاي حاضر مفهوم مخالف را بيان مي كند ، يعني كودكاني كه در 3 ماه اول زندگي شروع به استفاده از پستانك ارتودنسي كردند ، نسبت به كودكاني كه بعد از 4 ماه شروع كرده اند ، كمتر دچار انگشت پا / انگشت شست مي شوند (يا 0.13 ، 95 th CI 0.04– 0.47 ، p = 0.0004). لازم به ذكر است كه لينگ و همكاران. داده هاي مربوط به پستانك هاي معمولي را گزارش كنيد ، و شروع مكش پستانك را تجزيه و تحليل نكنيد ، بلكه فقط فركانس آن (استفاده "روزانه" يا استفاده "روزانه") را انجام دهيد (يا 2.136 ؛ 95٪ CI 1.11-4.10) [1]. اين عوامل توضيح رضايت بخش در مورد نتيجه گيري هاي مختلف بين دو مطالعه ارائه مي دهد. از نظر بهترين دانش نويسندگان ، هيچ اثر منتشر شده اي در رابطه بين مكيدن پستانك و انگشت پا وجود ندارد. تنها مطالعه انجام شده موردي است كه در سال 1977 گزارش شده است ، نويسنده به اين نتيجه رسيده است كه بين دو عادت رابطه معكوس وجود دارد [28] اين با نتايج به دست آمده در مطالعه حاضر كاملاً سازگار است.

بنابراين ، نتيجه گيري دشوار نيست كه كودكاني كه زود هنگام استفاده از پستانك التراسافت اونت را شروع مي كنند ، ممكن است نوعي رضايت را تجربه كنند و اين مي تواند باعث افزايش اعتياد بيشتر شود و از بروز ساير عادتهاي دهان و دندان ضعيف جلوگيري كند.
در مورد ساير عادات ضعيف دهان ، نسبت كودكاني كه عادت به گاز گرفتن لب دارند ، كاهش زبان بين قوس هاي دنداني يا نيش زدن ناخن 5.56٪ (11 كودك از 198 سال) ، 12.63٪ (25 كودك از 198 سال) و 15.15٪ بود. (به ترتيب 30 كودك از 198 سال). علاوه بر اين ، به نظر مي رسد استفاده از پستانك ارتودنسي بيش از 2 سال از دستيابي به عادتهاي دهاني ضعيف اضافي حتي اگر بيشتر از 2 سال استفاده نشود ، مطلوب نيست. درصورتيكه با جمعيت عمومي 1405 كودك پيش دبستاني بين 2 تا 7 سال سن (699 زن و 706) اين درصد ها كم و قابل قبول به نظر مي رسد.